Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Ένας φίλος μια αγάπη ένας πόνος.



Ένας φίλος μια αγάπη ένας πόνος.

Δεν είναι ήλιος ούτε φεγγάρι μα ούτε λουλούδι
είναι η χαρά είναι η συγκίνηση μα και τραγούδι
δεν είναι αστέρι ούτε χρυσάφι μα ούτε διαμάντι
είναι η πίκρα η αδικία μα κι’ η απάτη.

Μέσα απ’ τα σπάργανά του συχνά δραπετεύει
στα πλούτη μα και στη φτώχεια,
την τρικυμία ψάχνει και ταξιδεύει
με της ζωής τα καπρίτσια αυτό μεθάει
τα κατατόπια ξέρει κρυφά γλιστράει.

Τη μάνα απ’ όλους περίσσια αγαπάει
μαζί της κι’ εκείνο σκληρά πολεμάει
μα και στης σημαίας τ’ ανάβλεμμα καρδιές ραγίζει
και τις γραμμές στα χέρια με νάμα γεμίζει
στις σαϊτιές του έρωτα παρέα μας κάνει
και το αλμύρισμά του στα χείλη φτάνει
μπροστά στο θάνατο τα μάγουλά μας αυτό ζωγραφίζει
μέχρι οι πηγές του ν’ αδειάσουν το χώμα ποτίζει.

Είναι μια στάλα μα με σοφία πολύ μεγάλη
τα συναισθήματά μας πάντα προβάλλει
στο τέλος του δρόμου σ’ ένα ξωκλήσι
στης Παναγιάς τα πόδια με μια συγνώμη
θα ξεψυχήσει.

Δημοσιεύτηκε στο F. kithara ην 7/6/2006